Όταν πεθάνω…

… ο τάφος μου θέλω να είναι στις ημέρες που ήμουν χαρούμενος.

Αγώνας ασφυξίας ….

…  Για ένα Θεό που ζητάει αίμα,
μέσα από τα ματωμένα μας ρουθούνια.

Πετρέλαιο, και αίμα για όποιον κρατηθεί,
να πεθάνει λίγο μετά την μάχη.

Χωρίς τιμές,
μόνο με τα στέφανα του προδότη.

Ο αστός χάλασε τον πόλεμο,
με την ευγένεια του.

Και τώρα κόβει τις δάφνες από το κορμό.

Στο τοίχο απέναντι μου βλέπω την σκιά μου
καθώς φεύγει μακριά χωρίς να πεί ένα γειά.

Υδρογονώ… (είς)… (εί)… (ούμε)… (είτε)… (ούν)

Υδρογονώ και υπάρχω και είμαι ένας,
Υδρογονείς και υπάρχεις και είσαι άλλος ένας,
Υδρογονεί και υπάρχει και είναι και αυτός.

Υδρογονούμε και υπάρχουμε και είμαστε και εμείς και ο καθένας μας ξεχωριστά,
Υδρογονείτε και υπάρχετε και είσαστε και εσείς και ο καθένας σας ξεχωριστά,
Υδρογονούν και υπάρχουν και είναι και αυτοί και ο καθένας τους ξεχωριστά.

Και ότι υδρογονεί μπορεί και τρώει ότι χρειάζεται,
και ότι υδρογονεί μπορεί και να ξέρει ότι υπάρχει,
και ότι υδρογονεί μπορεί και να μπορεί να επιλέγει.

Και όλα υπάρχουν στην φύση να τα φάει εκτός από το μηδέν.
Αυτό το πρόσθεσαν στην φύση μόνο όσοι υδρογονούν και καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν και ο καθένας τους ξεχωριστά και μπορούν και επιλέγουν και φτιάχτουν το τίποτα.

Και όλα υπάρχουν στην φυσή να τα φάει εκτός από τα άπειρα.
Αυτά το πρόσθεσαν στην φύση μόνο όσοι υδρογονούν και καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν και ο καθένας τους ξεχωριστά και μπορούν να επιλέγουν και τα φτιάχνουν όλα.

Πάω να πιώ λίγο νερό …

Η κραυγή …

μου για σένα δεν βγαίνει απο το στόμα.
Δεν μπορείς να την ακούσεις όταν είσαι κοντά μου. Δεν μπορείς να την αισθανθείς όταν με αγγίζεις.

Βγαίνει μέσα από την ψυχή μου, μόνο όταν είσαι μακριά μου.

Και είναι η πρώτη φορά που είσαι τόσο μακριά μου.

Τρίζω σαν τζάμι. Όταν βλέπω όλα αυτά αυτά που δεν θα δώ ποτέ.

Είναι όμως μπλέ…

Μια μικρή σκία σου τρέχει μέσα στο μυαλό μου,
δεν αφήνει σημάδια στο σώμα

Μια μικρή σκιά σου τρέχει μέσα στην καρδιά μου,
δεν αφήνει σημάδια στο σώμα

Μόνο στο σπίτι μπορείς να την βρείς,
στο βρώμικό χαλί που περπατάω

Μόνο στις γλάστρες μπορείς να την βρείς,
στα βρώμικα πιάτα στο νεροχύτι

Μια μικρή σκιά που ακούει την μουσική που σου αρέσει,
δεν αφήνει σημάδια στα αυτιά

Μια μικρή σκία που χαμογελάει όπως η ψυχή σου όταν με βλέπει,
δεν αφήνει σημάδια σε άλλους

Μια μικρή σκιά που όταν την κιθάρα που παίζω,
δεν μπορεί να την ακούσει άλλος

Μία μικρή σκιά που ξέρω μόνο εγώ που τρέχει,
και που πάει

Δεν θα γράψω άλλα.
Το  φώς σκοτώνει την σκιά σου, που τόσο μου αρέσει
να μου λέει τραγούδια στα σκοτεινά.